علیرغم پرمخاطب بودن سریال "پایتخت"، سیروس مقدم و محسن تنابنده بهتر است آن را به پایان برسانند.
سریال «پایتخت»، ساختهی سیروس مقدم و با نقشآفرینی برجستهی محسن تنابنده، در بیش از یک دههی گذشته به یکی از پرمخاطبترین آثار تلویزیونی ایران بدل شده است. این مجموعه که از نوروز ۱۳۸۹ کار خود را آغاز کرد، در قالب شش فصل توانست جایگاه ویژهای در میان مخاطبان پیدا کند. طنز بومی، شخصیتهای مردمی، روایتهای خانوادگی و نقدهای اجتماعی پنهان در لایههای قصه از جمله عواملی بودند که «پایتخت» را به یک برند محبوب تبدیل کردند. اما حالا، با گذشت زمان و تغییر شرایط اجتماعی، فرهنگی و هنری، به نظر میرسد که این مجموعه راه خود را به انتها رسانده است. چرا «پایتخت» باید تمام شود؟ ۱. تکرار مکررات و فرسودگی قصهها یکی از مهمترین نقاط ضعف فصلهای آخر سریال، تکرار ایدهها و فرسایش قصهها بود. شخصیتها در یک چرخهی تکراری از درگیریها و آشتیها گرفتار شدهاند و دیگر رشد و تحولی در آنها دیده نمیشود. طنز سریال که زمانی تازه و خلاقانه بود، حالا بیشتر به کلیشه و شوخیهای تکراری متکی است. ۲. فاصله گرفتن از واقعگرایی و منطق داستانی: در فصلهای پایانی، برخی از اتفاقات بهقدری اغراقشده و غیرواقعی به تصویر کشیده شدند که باورپذیری داستان زیر سوال رفت. مثال بارز آن، داستان کشتیگیر شدن ناگهانی نقی معمولی یا سکانسهای بیربط و بزرگنماییهای غیرمنطقی بود که بیشتر حس تحمیل شدن داستان را به مخاطب القا میکرد تا همراهی با آن. ۳. خستگی بازیگران و تیم تولید: هر پروژهی بلندمدتی، حتی اگر موفق باشد، در نهایت به نقطهای میرسد که ادامهاش نهتنها به کیفیت کمک نمیکند، بلکه میراث آن را نیز خدشهدار میسازد. تیم سازندهی پایتخت، از جمله سیروس مقدم و محسن تنابنده، به نظر میرسد که دیگر آن انرژی، انگیزه و خلاقیت اولیه را ندارند. این خستگی در بازیها، دیالوگنویسی و ساختار کلی داستان مشهود است. ۴. تغییر سلیقهی مخاطب: جامعهی امروز با ده سال پیش تفاوتهای زیادی دارد. نسل جدیدی از بینندگان رشد کردهاند که سلیقهی متفاوتی در طنز و روایت دارند. در شرایطی که پلتفرمهای آنلاین محتوای متنوعتری ارائه میدهند، ادامهی یک سریال قدیمی با همان سبک و سیاق گذشته ممکن است بیشتر مخاطب را فراری دهد تا جذب کند. ۵. حفظ احترام برای اثر و مخاطب: هر اثری اگر در زمان مناسب به پایان برسد، در یادها ماندگار خواهد شد. «پایتخت» در اوج، میراثی ارزشمند بهجای گذاشت؛ ادامهی آن در شرایطی که دیگر توان خلق شگفتی و خلاقیت ندارد، فقط این میراث را تضعیف میکند. به احترام مخاطبان وفادار و خاطرات زیبایی که این مجموعه ساخته، بهتر است در نقطهای آبرومندانه متوقف شود. در پایان این نوشته تاکید می کنم که : «پایتخت» سریالی مهم و خاطرهانگیز در تاریخ تلویزیون ایران است. اما مانند هر اثر بلندمدت دیگری، زمان بازنشستگی آن نیز فرا رسیده است. سیروس مقدم و محسن تنابنده میتوانند با پایان دادن به این مجموعه، از میراث هنری خود محافظت کنند و با انرژی تازه به پروژههایی نو، خلاقانه و متفاوت بپردازند. شاید وقت آن رسیده که فصل جدیدی در تلویزیون ایران آغاز شود؛ فصلی بدون پایتخت، اما با الهام از موفقیتهایش. ( بقایی؛ نویسنده و برنامه سازسابق، مستندساز و فیلمنامه نویس، مشاور تحقیق و توسعه )
#سریال #پایتخت #شبکه_یک #سیروس_مقدم #محسن_طنابنده +روزنوشتهای مشاور تحقیق و توسعه